مجله اینترنتی حجاب ایرانی

حجاب ایرانی - وب‌سایت «الف» نوشته که جمهوری اسلامی در «جنگ فرهنگی» شکست خورده و بی‌توجهی به حجاب در جامعه به اندازه‌ای رسیده که «حالا فقط حجاب کامل در فیلم‌های تلویزیونی دیده می‌شود.»

این مطالب در یادداشتی که با عنوان «ما شکست خوردیم» در بخش تعاملی این وب‌سایت منتشر شده٬ مطرح شده است.

نویسنده یادداشت نوشته است: «باید اعتراف کنیم که ما شکست خوردیم، در جنگ فرهنگی مغلوب شدیم.»

یادداشت با اشاره به بی‌توجهی به حجاب رسمی از سوی مردم٬ از اینکه دختران ایرانی عکس‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند و در خیابان‌ها با «ساپورت‌های چسبان جولان می‌کنند» انتقاد کرده است.

به نوشته این وب‌سایت٬ پس از آنکه ممیزی فیلم‌ها با «تساهل و تسامح» انجام شد «کم کم حجاب شل‌تر» شد و «حالا هم فقط حجاب کامل در فیلم‌های تلویزیونی دیده می‌شود.»

نویسنده یادداشت افزوده اگر به جای فیلتر فیسبوک و سایت‌های مشابه٬ «رقیبی» داخلی برای آن درست می‌شد٬ اکنون شاهد این نبودیم که «ف ی ل ت ر شکن برای جوانانمان از نان شب واجب‌تر شود.»

این یادداشت در عین حال «بگیر و ببند» در مورد نصب و تماشای ماهواره در ایران را نیز بی‌نتیجه دانسته است.

با وجود صرف هزینه‌های کلان برای ترویج سبک زندگی دولتی در ایران٬ جوانان و به ویژه زنان بدون توجه به توصیه‌ها و فشارهای حاکم٬ شیوه زندگی دیگری که کاملا با تبلیغات رسمی در تضاد است را برگزیده‌اند.

در روزهای اخیر حمیدرضا مقدم‌فر٬ معاون فرهنگی- اجتماعی سپاه هم اعلام کرد جمهوری اسلامی در جنگ نرم «پیروزی بزرگی» نداشته است.

وی گفته بود: «متأسفانه در جنگ نرم علی‌رغم به میدان آوردن ظرفیت‌های زیاد و صرف بودجه و امکانات، کمتر از حد انتظار توانست‌هایم پیروزی‌های بزرگ و مستمر را رقم بزنیم.»

وب‌سایت «بی‌باک‌نیوز»  هم نوشته در سپاه و بسیج به اسم «جنگ نرم» «باند‌ها و گروه‌های زالوصفتی» تشکیل شده‌اند که بودجه‌های کلان دولتی را «حیف و میل» می‌کنند.

این وب‌سایت از اینکه «عده‌ای به بهانه جنگ نرم، برای خود سفره‌های گسترده و متنوع پهن کرده‌اند» انتقاد کرده است.

حجاب ایرانی - خبرگزاری فارس با انتشار گزارشی، از گسترش فعالیت “مانکن‌ها” در “شبکه‌های زیرزمینی” و “آتلیه‌ها” و ترویج سبکی از زندگی که مغایر با «سبک زندگی اسلامی» مورد نظر رهبر جمهوری اسلامی است، به شدت انتقاد کرد.

این خبرگزاری در این گزارش که روز پنج‌شنبه (۲۱ آذر-۱۲ دسامبر) منتشر شده، از “رشد قارچ‌گونه شبکه‌های زیرزمینی تربیت مانکن” در کشور خبر داد و با اشاره به گسترش “آتلیه‌های بدون مجوز و زیرزمینی مد ایرانی” نوشت که در آن‌ها «همه‌ی کار‌ها غیرقانونی است، آن هم بدون هیچ دست‌مزدی، تازه باید برای ورود به این شبکه و افتخار پوشیدن لباس و عکس گرفتن پول عضویت هم پرداخت کرد».

به نوشته این گزارش، در این “شبکه‌های زیرزمینی”، همه چیز «مخفی» است و بعد از گرفتن عکس با «انواع لباس‌های شب»، تنها دخترانی برای ادامه کار‌ها انتخاب می‌شوند که «لاغر‌تر» و «زیبا‌تر» باشند و «سکوت» کنند چون در غیرای‌نصورت «جایی برای عرضه اندام‌» نخواهند داشت.

گزارش “فارس” می‌افزاید که «والدین این مانکن‌های زیرزمینی از فعالیت دخترشان در این زمینه اطلاع دارند» و فقط درصورت «تجاوز به عنف» دختران‌شان، به سکوت‌شان پایان می‌دهند.

این گزارش مدعی شده که امروز در پاساژهای مشهور تهران یا کلان‌شهر‌ها اغلب به مشتری‌ها قبل از پرو لباس «آلبومی از دخترهای مانکن‌های ایرانی» نشان داده می‌شود.

خبرگزاری متعلق به سپاه، در ادامه، با بیان این‌که امروز «بلای مدگرایی، اندام مناسب، زیبایی چهره به جان دختران ما افتاده است» از «شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان» و «سریال‌های بی‌محتوا و قبح‌شکن کشورهایی مانند ترکیه و کلمبیا» و هم‌چنین «ظهور انواع خواننده‌های زن در سبک‌های پاپ، راک، هیپ‌هاپ و رپ» به عنوان دلایل گرایش کنونی زنان و مردان ایرانی به «سبک زندگی غربی» یاد کرده و با اشاره به تاکیدهای رهبر انقلاب بر «سبک زندگی اسلامی»، افزوده است: «اگر هر کدام از مطالبات رهبری در حوزه زنان به عنوان یک الگوی امروزی و جوان‌پسند در می‌آمد ما رکورددار جراحی‌های زیبایی در دنیا نبودیم.»

این نخستین بار نیست که وب‌سایت‌های نزدیک به حکومت به انتقاد از فعالیت مانکن‌ها و مدل‌ها در ایران می‌پردازند.

حدود یک سال قبل، در دی‌ماه ۹۱ نیز، وب‌سایت صراط‌نیوز، نزدیک به نهادهای امنیتی، نسبت به برگزاری آزادانه‌ی برنامه‌های مدلینگ و جذب مانکن در هتل‌ها و سالن‌های بعضا دولتی شیراز انتقاد کرده و نوشته بود که  در این برنامه‌ها «صدها دختر و پسر زیبا!» گردهم جمع می‌شوند و در پایان برگزارکنندگان، «زیباترین آن‌ها را انتخاب می‌کنند».

از سوی دیگر، مقامات جمهوری اسلامی هم تاکنون بار‌ها از گرایش مردم به ویژه جوانان به سبک زندگی غربی و دور شدن از سبک زندگی اسلامی انتقاد کرده‌اند.

از جمله، غلامعلی حدادعادل، عضو مجلس شورای اسلامی و مشاور عالی رهبری، مهرماه سال جاری، فاصله گرفتن خانواده‌ها از سبک زندگی اسلامی را «زنگ خطری در جامعه» توصیف کرد و گفت: «بر هر جای تمدن غربی دست بگذاریم، عیب، ایراد و ناهنجاری مشاهده می‌شود، بنابراین باید از وضع دنیای غرب عبرت بگیریم و به زندگی اسلامی و ایرانی خود برگردیم.»

آیت اله مکارم شیرازی، از روحانیون بلندپایه ساکن قم نیز فروردین گذشته گفت که تقلید از زندگی غربی مسلمانان را دچار بیماری‌هایی هم‌چون «تغذیه ناسالم» و «خوردن غذاهای غیر مفید» کرده است.

در این میان، رهبر جمهوری اسلامی، خود یکی از بزرگ‌ترین منتقدان سبک زندگی غربی به شمار می‌رود. او از جمله در تابستان امسال، در اظهاراتی گفت که «تمدن غربی با قوانین خباثت‌آمیز جنسی که اجرا کرده است چه بخواهد و چه نخواهد محکوم به شکست و سقوط است».

حجاب ایرانی - حمیدرضا مقدم‌فر٬ معاون فرهنگی- اجتماعی سپاه می‌گوید مسئولان فرهنگی کشور بدلیل «حس نکردن شرایط جنگی» عرصه فرهنگ «انفعالی» عمل می‌کنند٬ «جنگ نرم» هم باید از «الگوی جنگ سخت» پیروی کند و جمهوری اسلامی در جنگ نرم «پیروزی بزرگی» نداشته است.

آقای مقدم‌فر این اظهارات را روز شنبه (۲۳ آذرماه) در گفتگو با خبرگزاری مهر بیان کرده است.

این فرمانده سپاه با این حال اعتراف کرده است: «متأسفانه در جنگ نرم علی‌رغم به میدان آوردن ظرفیت‌های زیاد و صرف بودجه و امکانات، کمتر از حد انتظار توانست‌هایم پیروزی‌های بزرگ و مستمر را رقم بزنیم.»

آن‌طور که وی گفته «غالباً ظرفیت‌ها و یگان‌های فرهنگی ما {در جنگ نرم} دور از هم و جزیره‌های عمل می‌کنند و یا دچار موازی‌کاری هستند.»

مقدم‌فر علت «انفعالی عمل کردن» مسئولان و دستگاه‌های مسئول در عرصه فرهنگ را «حس نکردن شرایط جنگی و تهاجم و شبیخون بی‌رحمانه دشمن به ارزش‌ها و مبانی اعتقادی و آرمانی در تمامی حوزه‌ها» اعلام کرد.

به گفته معاون فرهنگی- اجتماعی سپاه٬ «بی‌تفاوتی و حتی استقبال از حاملان پیام‌های فرهنگ غربی مثل سبک زندگی غربی و حاکمیت نگاه مبتنی بر گشودگی فرهنگی بدون تقویت دستگاه هاضمه فرهنگی در داخل» از دیگر دلایل این «انفعال» هستند.

مقدم‌فر از این که مقام‌های عالیرتبه بخش فرهنگی دولت این روز‌ها بیشتر در خصوص لزوم رفع فیلترینگ فیس بوک سخن می‌گویند تا «نهادینه کردن سبک و فرهنگ زندگی اسلامی و ایرانی در جامعه» انتقاد کرده است.

وی اظهار کرده که این نوع اظهارنظرها نشان می‌دهد «مسئولان ما درگیر مطالبات قشر خاصی از جامعه هستند و از وظایف و مأموریت-های کلان خود غافل شده‌اند.»

مقدم‌فر در واکنش اظهاراتی «از قبیل واگذاری صدور مجوز‌ها و سلب مسئولیت دولت از خود درباره ممیزی آثار فرهنگی ـ هنری» نیز افزوده این مسائل «نشان می‌دهد تفکری در دولت وجود دارد که با دید افراطی به خصوصی سازی بخش فرهنگ نگاه می‌کند و همین تفکر باعث شده است برخی از دگراندیشان در این مسئولان طمع کرده و انتظاراتی ساختارشکنانه از آن‌ها داشته باشند.»

حجاب ایرانی - شرق نوشت: سامیه بلوچ‌زهی، از خط‌قرمزها عبور کرده است. او دختر ۲۶ساله، مجرد و اهل سنتی است که توانسته شهردار کلات (مرکز شهر سرباز) در سیستان‌وبلوچستان شود. یکه‌تازبودن بلوچ‌زهی، تنها به همین‌جا ختم نمی‌شود؛ او توانست، با اکثریت مطلق آرای اعضای شورای شهر کلات، این سمت را از آن خود کند. اتفاقی که با وجود فضا و بافت سنتی سیستان‌وبلوچستان، رخدادی بی‌سابقه است. خانم شهردار، می‌گوید که طلسم مدیریت زنان در سیستان‌وبلوچستان را شکسته. به‌حق که چنین کرده است. او در خانواده‌ای هشت‌نفره زندگی می‌کند. در خطه‌ای از ایران که اغلب زنان هنوز به‌راحتی، قادر به استفاده از حقوقی همانند درس‌خواندن، انتخاب همسر و فعالیت اجتماعی نیستند. او با وجود همه این موانع، دست از فعالیت نکشید و درسش را ادامه داد. برای تحصیل در رشته منابع طبیعی به تهران آمد، اما برخلاف بسیاری از دانشجویان شهرستانی، پایتخت پرهیاهو را ترک کرد و به زادگاهش بازگشت تا برای برداشتن محرومیت زنان، مردان و کودکان زادگاهش بجنگد. او انتخابش را سرآغازی برای خودباوری زنان بلوچ و به چالش‌کشیدن سلطه نظام مردسالاری در این خطه از سرزمین ایران می‌داند.

‌چطور شد که تصمیم گرفتید، شهردار شوید؟

می‌خواستم کمبودهایی که خودم با آنها دست‌وپنجه نرم کردم، نسل‌های بعد از من نداشته باشند. نمی‌خواستم، برادرزاده، خواهرزاده و کودکان شهرم بدون داشتن پارک بزرگ شوند. اینجا بیشتر بچه‌ها افسرده هستند. شاید باور نکنید، اما بچه‌های شهر ما با دیگر شهرها متفاوتند، آنها وقتی در شهر دیگری پارک می‌بینند، انگار با چیز عجیبی روبه‌رو شده‌اند، بی‌نهایت هیجان‌زده می‌شوند. آخر، شهر ما هیچ‌چیز ندارد. ما کمبودهای بسیاری داریم. حتی طرح جامع شهری نداریم. جایی نداریم که زنان و مردان بتوانند به‌راحتی در آن قدم بزنند. یک قلعه تاریخی داریم که سال‌هاست، بازسازی نشده و دارد از بین می‌رود. شهر کلات هزارو۲۰۰نفر جمعیت دارد اما روزانه پنج‌هزارنفر از روستاهای اطراف برای فروش محصولات تولیدی خود وارد این شهر می‌شوند و این جمعیت شناور باعث ایجاد سد معبر و ترافیک شهری شده است. من می‌خواستم کاری کنم که این مشکلات رفع شود، بنابراین تصمیم گرفتم، شهردار شوم.

‌ابتدا که فکر شهردارشدن در ذهن شما جرقه زد، با چه چالش‌های درونی روبه‌رو بودید؟

من وقتی بحث شوراها مطرح بود، به این علت که خواهرم می‌خواست که در شورای شهر عضو شود، برای نخستین‌بار به فکر افتادم که من هم باید کاری انجام دهم. اما واقعا نمی‌دانستم که من می‌توانم شهردار شوم؟ می‌توانم مدیریت کنم؟ با انبوهی از این سوالات روبه‌رو بودم. در این میان، پدرم بسیار از من حمایت کرد. بعضی وقت‌ها بود که ناامید می‌شدم. اما پدرم به من امید می‌داد. اعضای شورای شهر (به‌خصوص رییس شورای شهر) هم از من حمایت خوبی کردند.

‌شما سال‌های تحصیل خود را در تهران گذراندید، در کدام منطقه ساکن بودید؟ آیا فکر می‌کردید که روزی بتوانید، مسوولیت شهرداری شهر خودتان را برعهده بگیرید؟

من در غرب تهران در «چاردیواری» ساکن بودم. دانشگاه علوم تحقیقات درس می‌خواندم. آن سال‌ها همیشه به نحوه شهرداری به‌خصوص شهرداری منطقه۲ تهران توجه می‌کردم. چگونگی اداره تهران همیشه مورد توجه من بود.

‌چرا مانند بسیاری از دانشجویان شهرستانی، تهران نماندید؟

من جزو کسانی بودم که از همان اول که به تهران آمدم، تصمیم نداشتم در این شهر بمانم. می‌خواستم برگردم و به شهر خودم خدمت کنم. با اینکه من تهران را خیلی دوست داشتم، حتی روزهای اولی که به شهر خودم برگشتم، خیلی برایم سخت بود. محرومیت‌های اینجا، بسیار آزار‌دهنده است. اما من می‌خواستم، برای برداشتن این محرومیت‌ها تلاش کنم.

‌برای خیلی‌ها عجیب است که چطور شورای شهر کلات، با توجه به محدودیت‌های موجود نسبت به زنان، به شما به‌عنوان شهردار رای دادند؟

به‌نظرم، شورای شهر در راستای اهداف خودشان به‌وجود یک شهردار همراه، خلاق و توانا نیاز داشتند. من برنامه مشخصی داشتم. جوانگرایی، پیشرفت و توسعه شهر سرباز از مهمترین اهدافم بود. تقویت اندیشه شورایی و مشورتی، استفاده از نخبگان جوان و در نهایت برنامه‌محوربودن را به‌عنوان عنصر مفقوده در تمام عرصه‌های مدیریت شهری لازم می‌دانستم. از سوی دیگر معتقدم که شورای شهر هوشیارانه پی برده است، راز موفقیت پدرانمان پرداخت حقوق نیمه دیگر جامعه، یعنی زنان بوده است و دریافته‌اند که سرنوشتشان به گونه‌ای پیچیده با سرنوشت ما گره خورده، به همین دلیل با اکثریت مطلق آرا (پنج‌رای) توسط اعضای شورای اسلامی شهر سرباز به این سمت انتخاب شدم. انتخابی که با توجه به فضای استان و بافت سنتی آن بی‌سابقه بوده است.

‌مردم از این انتخاب حمایت کردند؟

بله خوشبختانه، اکثر مردم از این انتخاب استقبال کردند، به‌خصوص مورد حمایت روحانیون قرار گرفتم. من یک‌سال سابقه کار در اداره منابع طبیعی به‌عنوان ناظر بخش جنگل دارم. به‌نظرم این سابقه‌کاری در اعتماد مردم به من بسیار موثر بود.

‌جالب است که زن‌بودن شما در این انتخاب تاثیر منفی نداشت.

من با توجه به حقوق مسلم خود در اصل بیست‌ویکم قانون اساسی، دنبال احقاق حقوق ازدست‌رفته زنان شهرم بودم. می‌خواستم، زنان، این قشر همیشه قربانی، به خودباوری برسند. امیدوارم که این حرکت، زنگ شروعی برای تمام زنان زادگاهم باشد و آنها بتوانند نقش بیشتری در جامعه ایفا کنند. دوست دارم زنان، همراه برادران‌ خود در ساختن بنیادهای اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی بکوشند. یادمان نرود، سال‌ها پیش زمانی که پدرانمان و برادرانمان در روستاها برای امرار معاش بر سر زمین‌های کشاورزی می‌رفتند، مادران و دختران نیز چه در کارهای خانه‌داری و چه در امور کشاورزی و دامداری دوشادوش آنها بودند. امیدوارم با انتخاب من، به عنوان نخستین شهردار زن بلوچ، در منطقه‌ای که همچنان عده قلیلی نسبت به حاشیه راندن زنان اصرار دارند، به زودی شاهد حضور بیشتر زنان در سمت‌های مدیریتی باشیم.

‌ شما در این مدت با برخورد نامناسبی روبه‌رو نشدید؟

من در این مدت با هیچ برخورد نامناسبی مواجه نشدم. به نظرم، پس از اینکه ما شهرنشین شدیم، زنان و دختران به مرور زمان از صحنه امور اجتماعی حذف و خانه‌نشین شدند. مردمان شهر سرباز، مردمان فهیمی هستند. آنها با انتخاب شورایی متفاوت، روح تازه‌ای در کالبد این شهر تاریخی دمیدند. این مردم درس استواری را از کوه‌ها و درس تلاش و تکاپو را از رود همیشه جاریشان و درس نوع‌دوستی و صداقت را از اجدادشان آموخته‌اند.

‌زنان شهر سرباز نسبت به انتخاب شما چه واکنشی داشتند؟

زنان شهر، از این انتخاب خوشحال شدند. می‌دانید که بافت شهر سرباز، یک بافت سنتی است. انتخاب یک شهردار زن به خودی‌خود یک رویداد بسیار نادر در ایران است اما انتخاب یک شهردار زن از اقلیت قومی و مذهبی بلوچ و اهل‌سنت تاکنون اتفاق نیفتاده بود. من با شهردار شدنم امید و خودباوری را در بین زن‌های بومی زنده کردم. فکر می‌کنم با این اقدام، تعداد بسیاری از زنان بتوانند، وارد عرصه‌های مدیریتی و سیاسی شوند. در واقع این فرصتی است برای تمام کسانی که با وجود داشتن تخصص در انزوا قرار گرفته بودند.

‌بنابراین، به‌نظر شما این انتخاب، سرآغازی برای بازنگری در نظام مردسالاری سیستان‌وبلوچستان است؟

بله، این انتخاب می‌تواند سرآغازی باشد برای خودباوری زنان بلوچ و بازنگری در نظام مردسالاری و تقویت حقوق و نقش اجتماعی زنان.

‌در این چند روز شهردار بودنتان برخورد ارباب‌رجوع‌ها و پرسنل شهرداری با شما چگونه بوده؟

برخوردها خیلی خوب است. مدیریت قبلی عملکرد مناسبی نداشته است. احساس می‌کنم که در حال حاضر، پرسنل شهرداری خیلی راضی هستند. آنها به من احترام می‌گذارند. ارباب‌رجوع‌هایی که در این یک‌هفته به شهرداری آمدند، خیلی برخوردهای خوبی داشتند. فکر نمی‌کردم که مردم به این خوبی از من استقبال کنند.

 ‌حالا از برنامه‌هایتان بگویید، از برنامه‌هایی که برای اجرای آنها انتخاب شدید.

شهر سرباز با مشکلات بسیاری روبه‌رو است. من راه‌اندازی و توسعه زیرساخت‌های فرهنگی، ورزشی، رسانه‌ای، اجتماعی و هنری را در اولویت برنامه‌هایم قرار داده‌ام. می‌خواهم از زنان و جوانان در اجرای فعالیت‌های شهری استفاده کنم. طرح‌هایی هم برای اوقات فراغت جوانان و زنان دارم. من خدمتگزار مردم شهر سرباز هستم و می‌خواهم شرایط مناسب شهری را برای سلامت جسمی و روحی آنها فراهم کنم. از آنجایی‌که زنان قشر آسیب‌پذیر جامعه هستند و بخش اشتغال زنان تاکنون نادیده گرفته ‌شده است، می‌خواهم که شرایط مناسب کاری را برای آنها فراهم کنم. برای مثال هیچ اقدامی برای زنان دستفروش انجام نشده، دستفروشی یک زن یعنی مرگ تدریجی او که از سر ناچاری به دستفروشی روی آورده. من می‌خواهم که این خلأ‌ها را برطرف کنم.

و حالا حس شما به عنوان یک خانم شهردار؟

من زن بلوچی هستم که طلسم مدیریت در این شهر را شکستم و تنها امیدم داشتن شهری سبز و آسمانی آبی است.